Bliski Wschód czy Afryka północna dużo zawdzięcza pojedynczemu drzewu – palmie daktylowej, której początki sięgają epoki neolitu. Daktyle były podstawową żywnością Bliskiego Wschodu ale i doliny Indusu od tysięcy lat. Uważa się, że wywodzą się z terenów dzisiejszego Iraku. Te wyjątkowe rośliny są odporne na wysokie temperatury i trudne warunki klimatyczne – pień magazynuje składniki odżywcze, które pozwalają drzewu na przetrwanie suszy. Rzeczywiście, palma daktylowa jest niesamowitym drzewem. Wszystkie jego części – owoce, pień, liście – mogą być wykorzystane i mają wartość ekonomiczną.
Owoce dają natychmiastowy zastrzyk energii i mają unikalne właściwości odżywcze- są bogate w witaminy A, D, B1, a także błonnik, magnez i potas natomiast drzewo jak i liście były idealnym materiałem wykorzystywanym do budowy domów oraz wytwarzania ich wyposażenia- tkano kosze czy maty do siedzenia.
Daktyle ukształtowały kulturę i historię a po dziś dzień są ważnym symbolem i częścią diety w państwach arabskich. Daktyle to idealne pożywienie dla ludzi mieszkających na pustyni czy jej okolicach.
Daktylowiec miał duże znaczenie we wczesnym judaizmie, a następnie w chrześcijaństwie. W Biblii palmy są określane jako symbole dobrobytu i triumfu. ​​Gałęziami palmowymi witano w końcu Jezusa, gdy wszedł do Jerozolimy.
Daktyl wymieniony 20 razy w Koranie jest jednym z cudownych darów Boga a Maryja rodząca Jezusa spożywała właśnie daktyle, które stały się w niektórych państwach także symbolem płodności. Podczas Ramadanu daktyle są spożywane codziennie przez poszczących jak nakazał Muhammad. Arabowie ​po raz pierwszy posadzili daktylowce w Hiszpanii (w rządzonej przez siebie Andaluzji). Zaś hiszpańscy misjonarze później wprowadzili je do obu Ameryk.